pfläghaim
 
riisegross und trischt de saal
s’liecht diffuus und d‘schtore zue
främd de gruch es bizli schaal
e gschpässig uugmüetlichi rue
 
die körper tünn und d’muskle waich
d’klaider alt und maischtens z’grooss
füecht de blikk und d’gsichter blaich
wiit wäg de gaischt und d’händ im schooss
 
do gseehsch du lüüt die chönd nüm schto
wo taub und blind sind und dänn no
die wo sich mee und mee lönd go
all hokked müed und ziillos do
 
das isch kas hai das isch kain ort
wo‘s der wool isch wo‘s am gfallt
kas lache ghörsch kais luschtigs wort
nu trüebsaal wo geg muure prallt
 
do gseehsch du lüüt die chönd nüm schto
wo taub und blind sind und dänn no
die wo sich mee und mee lönd go
all hokked müed und ziillos do
 
aber hüt wird gfiiret hüt isch fäscht
en jede schtoosed‘s anen tisch
und dänn git’s kafi mit de gäscht
wil jede tag mit bsuech en bsundere isch
 
und plötzlich märksch du würsch erkännt
häsch das augelüüchte gsee
iiprägsam dä churz momänt
wär waiss scho was bis morn cha gschee
 
 
2000